Охиндоо нэр өгсөн паян

     

"Пинтүү үст" бид хоёр хүүхдэдээ нэр өгөхөөр болов оо. Анхны хүүхэд болохоор нэрэнд нь чухам ач холбогдол өгөөд л, охиныхоо эмээ өвөө нар, нагац, авга ах эгч нар, буурай өвөө эмээгээс нь асуугаад, санал болгосон нэрсийг нь будаанд хийгээд шигчихээр болсон юм. "За тар гоё нэр бичиж хийгээрэй, хүн аймар нэр гараад ирвэл өгөхгүй шүү" гээд л, манай хүн чухал царайлчихсан хэлж байна. Хүмүүс бүгд цуглаад л дор дороо цаасан дээр бичээд хуйлаад будаа руу хийгээд л байлаа. Шигшиж шигшиж, нэг нь гарч ирэхээр нь харсан чинь "Энх-Ариун”. Тэгсэн хадам аав “өө миний өгсөн нэр байна гэсэн чинь нөхөр бид хоёр хоёулаа өөд өөдөөсөө харснаа аймар санаа алдаж билээ. 

        Миний нэр Ариунаа, манай хүнийх Мөнх гэсэн үе орсон юм л даа. Уг нь бид хоёрын нэрний дундаас л гаргаж ирсэн юм шиг байгаа юм. Ямартай ч за зү болоод л хүмүүс гараад явлаа. Тэгээд ямар хүүхдээ Энкээ гэж дуудах юмуу, эсвэл Ариунаа Ариунаа гээд өөрийнхөө нэрийг дуудаад байх юмуу, надад лав таалагдахгүй байна, ийм нэр өгөхгүй шүү гээд би ч гүрийчихлээ. 

Бас нэгэн төрөлтийн паян

      Төрөх сүүлийн хугацаа болсон ч охин минь гэдсэндээ баймаар санагдсымуу яасын, гарч ирдэггүй ээ. Жирэмсний сүүлийн үеийн хордлоготой, даралт өндөртэй байсан учраас эмнэлэгт хэвтэж байгаад төрөхөөр болсон юм. Нэг хонолоо, хоёр хонолоо, арав хонолоо байдаггүй. Эмч сүүлдээ "за маргааш чамайг сэдээлтээр төрүүлнэ ээ" гэхэд нь би эмчдээ "Үгүй ээ, хоёр дахь өдөр миний муу өдөр, өнөөдөр л төрчихье, тэх үү?" гээд ятгасаар байгаад /үнэн зоргоороо/ өнөөх сэдээлтийн эмийг нь тавиулав аа. 

     Намайг эрэгтэй эмч эх барьж авахаар болсон юм. Эгч бөөн маяг. Хөлөө сайн дэлгээд өг гэсэн чинь ичээд л, сандраад л хаха. За тэгээд сэдээлтийн эмээ тавиулчихаад төрөх тасаг руу шилжив ээ. Үүдээр нь яваад л орсон, энд тэнд нээх том том гэдэстэй, памперстай хүүхнүүд асрагчаараа хөтлүүлчихсэн, уйлаад л, чирүүлээд л явахын. Өвдөлт өгч эхлээгүй хүнд тэр чинь бараг за би хаана ороод ирчихвээ л гэмээр санагдаж байгаа юм чинь. Эхний дөрвөн цаг өвдөлт байдаггүй ээ, хүмүүс уйлаад энд тэнд хүүхдүүд төрөөд байхад, эгч гар утсаараа тоглочихсон, зугаатай нь аргагүй сууж байгаан. Тав дахь цагаас хэрэг бишдлээ. 

Пинтүү үстэй “залуу”

       Сансар кабелийн сувгаар “Message sent” гэдэг нэвтрүүлэг гардаг байлаа. Тэр үед дөнгөж л чат нтр цэцэглэж эхэлж байсан юмдаг. Гэхдээ юу нь ч сонирхолтой байсан юм бүү мэд, байнга үзээд суучихна. Нэг удаа 11-13 насны өөртөө итгэлтэй охинтой танилцана гэсэн зар явж байнаа. Утас тэд тэд тэд гээл хөтлөгч нь уншиж байна. “Эгч” дөнгөж утастай болсон байсныг ч хэлэх үү, өөртөө үнэнхүү итгэлтэй, сайн уу гээл явуулчлаа.  Сайн, хэдтэй вэ гээл мессэж болзоо эхэллээ дээ. 

        Өө тэгээд зөндөө удаан бичсээн. Нийтлэг зүйл ч их байлаа. Би цэнхэр өнгөнд дуртай гэхэд тэр би ч гэсэн гэнэ. Би 5 сарын 15-нд төрсөн гээд бичтэл би ч гэсэн гэнэ. Битгий худлаа яриад байгаач гээд хоёул хоёулаа итгэхгүй.  Жаахан хүүхдүүд байсан юм чинь гэрийнхэн гаргадаггүй байсан ч юм уу бүү мэд, 2 жил лав уулзаж чадахгүй баахан мессэж бичсэн. Ёстой хайраа майраа болцон хоёр гар, ер нь нэг уулзъя болоод, нэг сайхан нартай өдөр уулзахаар тохирлоо. Түндэмүн сауны урд,кк /аргагүй хүүхдүүд л байсан юм даа/. Яваад очлоо. Нэг пинтүү үсний засалттай, дөрвөлжин шоотой шарваар өмд өмссөн “залуу” хүлээж байх юм. Гэтэж очсноо, чи мөн үү? гээд л аваа хаялаа. Мөн л гэж байна. Ямар аан гэчихээд буцаад явчихалтай нь биш.